Her bir totem grup temaslı girişmenin "ilk ürünü" olan "melezi gerçeklikler" görünüşçe her bir totemi aitliği yansıtırlar. Ama hiç bir totem (etnik) aitliğe de tam bir benzeyişle temsilcilik değiller. Totemiler huyca görüntü karakterce tek tiptiler. Oysa melezler huyca ve görünüş karakteriyle totemilere göre çift yönlü bir durum yansımasıydı. Melez bir etnik aitliğin kendisi olmayan ama ondan da ayrı olmayıp ondan fazla olan bir şeydi. Fazla olan kısım, karşı totem grup özelliğiydi. Bu etnik oluşun, tarih olmaya başlamasıydı.
İşte insan tanımı totem gruplara nazaran, genelde totem grupların her birinden bir parçaydı. Ama özelde hiç bir totem aitliği olmayan; hiçbir grubun bu benim diyemediği melezlikti. Melezlik bu özgün lüğü ile "ilk üründü". Gruplar girişmeli düzlemde biyo sosyalce olmanın kültürel bir tanımıydı. İlk ürün olmakla insan, sentezi (tevhidi) olmuştu.
Melezi sentez olan insan, ön ittifakı düzlem içinde İki aşamalı ritüelden geçecekti. Melez olan adam (kadın erkek) ilk ürün olmakla kutsanmak ya da takdis edilmenin geçiş ritüeliyle adam (âdem-insan) olacaktı. Bu ilk geçiş ritüeli adamı ilahlar arasında ittifak aiti kılıyordu. İkinci geçiş ritüeli ise adamı bir grup aiti olmanın totem düzlem içinde kişiyi (adamı) ilah aiti kılıyordu.
Totem, yalın grup temsilcisi olmakla takdir yetkisi olmayan manaydı. Girişen gruplar birbirine göre takdirde bulunmayan totem yerine takdirde bulunan ilahi bir mana olma hüviyetine bürünür. Yani totem yalın grubu savunurken ilah sentez olmakla bir araya gelen temas eden sentez olan ittifakı savunur. Yani ilah, totemin takdir eden hali olan gruplardır. Yani ilah totemin takdir etmeye geçiş halidir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta