İnsan Şiiri - Yusuf Talha Arık

Gözleri ıslandıkça iyi görüyor insan,
Bıçak kemiğe dayanınca.
Gözleri karardıkça iyi görüyor insan,
Karanlıklar arasına yuvarlandıkça.

Dar, uzun bir yolda yürüyor insan,
Yanında bir uçurumla.
Aşık olunca anlıyor dünyayı insan,
Kalbi patlarmış gibi atınca.

Çok hata yapıyor insan,
Aşk ile kör olunca.
Issız bir alemde insan,
Korkularıyla bir arada.

Bir gemi görünüyor insana,
Adı aşk, yakıtı aşk.
Can katıyor bu insana,
Veriyor cesaret-i ilan-ı aşk.

Gönlünde bir çırpıntı var insanın,
Adı aşk, tadı aşk.
Her anı hüzünle geçiyor insanın,
Gözü yaş, kalbinde aşk.