Geceler mi yorgun benmi durgun
Bu sessizlik kulaklarımı deliyor
Kuytularda kaybettiğim deli doluluğum
Sanki yalnızlığım kalabalıklara savaş açıyor.
İçime çekilmişim,içimde ,için için bir çocuk ağlıyor..
Gözlerim buğulu buğulu sanki buhran günleri gözlüyor
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta