Mutlu bir yüzü olmalı hayatın,
Ve bu yüzde yaşama tutunmayı bilmeli insan.
Umut dolu olmalı gökyüzü,
Geceleri yahut gündüzleri.
Et yığınlarının içinde kemikten ayrı olmalı ruh,
Ne yaptığını ne yapacağını bilmeli.
Sevmeli ve sevilmeli insan,
Yalnız yaşamak ve yaşatmak için nefes tüketmeli.
İlk kendi ile savaşmalı insan,
Gerekirse kendini yeniden doğmak için öldürmeli.
Ölüm bu mısrada yalnızca fikri.
İnsan ezberden değil önce yoldan geçmeli,
Yolculuk boyunca evvela kendine gitmeli.
Her ne olursa olsun insan,
Her şeyi insandan beklemeli.
Oğuzhan Okumuş
Kayıt Tarihi : 3.3.2020 01:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!