İnsan Şiiri - Kasım Kaplan

İnsan ihsana mazhar, Yaratan'dan bedelsiz,
Tek bir şey istediği, kulluğun gerekleri
Sevgi, şefkat ve yardım, dua etmektir, dilsiz,
Bizi ayakta tutan, insanlık direkleri

Başkasının derdini, dert ederse bir insan,
Hususi dertlerini, alır Mevla'mız ondan.
Bildik, bilmedik yerden, edilir ona ihsan,
Verdiğinin kaç katı, gelir ona Mevla'dan.

Derse ki; benim derdim, zaten kendime yeter,
Bırakır dertleriyle, baş başa onu Allah.
Yardım etmezse eğer, olur daha da beter,
Neye gücü yeter ki, olur mu insan iflah.

İnsanları yücelten bıraktığı eserler,
Kendisinden sonrada, kapatmaz defterini.
Fakire, muhtaçlara, büyük yardım edenler,
Ferah yaşar dünya da unutur dertlerini.