İnsan Şiiri - Samed Başer

Ben insan değilim.
Ben soğuk iklimlerde güneşim,
Çöllerde vahayım.
Ben ayrılıkların son limanı,
Umuduyum.
Sense hayal kemiklerimde çatlaklar kırıklar...
Gönlümün yalancı baharısın, tüm tabiatımı kandıran.
Mutluluk gözyaşlarıma hüzün bilmeceleri saklayan,
Uçurum sancılarında gönlümü yoklayan,
Beni yok sayan bir kadınsın.

Sence sen insan mısın?
Titreyen evi güneşten sakınan,
Çöllerde yaş toprağı aşağılayan,
Kadınsın.
Adını beyaz koyup gönlümü kandıran,
Yalansın...