İnsan Şiiri - Adem Kaçar

Ey İnsan!

Haddime düşseydi gerçek yüzünü,
Tüm çıplaklığıyla yazmak isterdim;
Nefsindir İlâh'ın, kurut tuzunu,
Allah'ım yaratmış kızmak isterdim..

Benliğin semirmiş, gururun şişmiş,
Etrafına bir bak var mı hiç pişmiş?
Dil başka hâl başka bu nasıl işmiş?
Palavra düzeni bozmak isterdim..

Mahlûka edersin habire minnet,
Sonra da geçirir durursun cinnet,
Menfaat karşında imânlar en net,
Selâhiyet olsa üzmek isterdim..

Geleneksel dinle belle solmuşum,
Hurâfe, riyâ, örf âdet dolmuşum;
Kâinat zikrine dâhil olmuşum,
Semâhta daire çizmek isterdim..

Yalancı dünyanın eşsiz mihmânı,
Nefsinin kulusun değil düşmânı;
Fâni Aşklar, Bâki Aşkın idmânı,
Mecâziden O'nu sezmek isterdim..

Tarsûsî nefsine söyler ilk başta,
En güzel hakîkat mezarın taşta,
Kabristan çağırır ölen her yaşta,
Hayatın sırrını çözmek isterdim...

"Adem KAÇAR - 07/10/2017"