gidiyoruz o kadar kendimizden uzaklara ki
yok kimsenin kaybolduğumuzdan haberi
ışığın yanmıyor, bu dünyada yoksun
giden gitmeden önce bu kayboluşu bilmiyor ki...
bir evin, bir araban olsa, bir de annen yakınlarında
ne gam kalır, ne keder, ne de acı içinde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta