İnsan Şiiri - Ali Ekber Çelik

Ve...
Yeniden bir doğuş yaratılmalı...
Kan olamamalı kin olmamalı...
Çiçekler açmalı gönül kafesinde...
Bir bulut damlalar serpmeli çorak topraklara...
Ekilen tohum başağa dönmeli...
Hasret kalmamalı uçan arı...
Lavanta tarlalarına...
Sökün vermeli sevda treni...
Gönül diyarlarına...
Ve aşk'la bakmalı gönül gözü...
Umud'a...
Kaynamalı,çorba her hanede...
Çocuklar diyorum...
Çocuklar...
El açmamalı namer de...
Ve...
Sıgarasını keyifle tüttürmeli bir baba...
Esmemeli rüzgãr poyrazdan...
Gonca güle dönmeli,donmadan...
Helal süt emmeli kundaktaki bebe...
Helal süt emmiş anadan...
Ve...
Yıldızlar düşmemeli...
Anka kuşunun kanadından...
Diyorum...
Arş'ı alada aramamalı insan...
Gönül kafesinin içinde olmayanı...
Varsa içinde ufak bir kırıntı...
Onu'da kurda kuşa bırakmalı...
Ve...
Bir çehre yaratmalı insan...
Adı...
Sadece insan olan...

'sairali'
6/5/2016