İnsan. Şiiri - Sabri Ceyhan

Sağı solu,
Önü arkası,
Kahpelikle…
Çevriliyken insanın,
Tozu bulaşır elbet…

Onu bunu,
Etrafını,
Dinlemekle,
Geçerse insan hayatı,
Kendini kaybeder elbet…

Fikrini zikrini,
Hareketini,
Tartmadan,
Konuşursa insan,
Rezil de vezir de olur elbet…

Sevgisini saygısını,
Eşini dostunu,
Bilerek, bilmeyerek,
Yitirirse insan,
Yalnızlığa mahkum olur elbet…

Geçmişini geleceğini,
Bu gününü,
Bilmeden,
Yaşarsa insan,
Kendi kanında boğulur elbet…/Sabri Ceyhan