İnsan yalnız doğar, toplu yaşar amma!
Hep böyle, toplu yaşayacağını sanma!
Aile on sekizinde, yalnız bırakır evladını
Evlat döner aramaz, Anne, Baba efradını
Ayrılığa hiç gerek yok, evdeki insanların
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta