İnsan Şiiri - Baba Emin

İnsan,eşittir tereyağı
Nasıl eşit?
Bak şimdi
Güneş yakarken besler,
Beslerken zehirler
Tereyağı bu,
İnsanın değeri neden böyle?
Vefa, saygı,
Anlayış, sevgi,
Dersimiz bilinmeyen kelimeler mi?
İnsan bu değerlerden mahrumsa?
Unuttum bir de
Sadakat ve aidiyat
Eksikse vay ki vay
Bozulmuş tereyağı.
Kedisi olmamış, güdümlü hayat
Perde oyunlarının başrol oyuncusu.
Statlarda amigoları tekrarlayan,
Elinde notlar ile fikr-i eksik
Bunlar.
Bunun yanında başka ne var?
Aileden eksik gelince beslenme
Yürek denen ağaca,
Sonra karşına çıkıyor yakacak bir odun.
Çevresine saygısız, patronuna saygısız,
Ailesine sevgisiz,
Okuluna ayrı bir….
Çalıştığı ortam fırın,
İçinde yanan kebap değil değerler
Bozulmuşluk başa bela
Okumuşun üniversite,yapmışın mastır,
Özünde pişmeyen, desteklenmeyen gönül,
Yıkmaya yakmaya devam insan denen mahluk.