En güzel kendini anlattı o.
Sayfalarca yazdı da bir kötü harf dökülmedi parmaklardan.
Yıllarca düşünde de bir damla kızarmadı yanakları.
En çok o sevdi kantarından fazlasını taşıdı kaburgalarının içindeki yumruk kadar yapıda da of demedi.
En güzel onun gözleri baktı;
ışıksızdı, fersizdi, renksizdi ama kimsenin gözleri onun ki kadar gizi saklamadı ardında.
En çok o çalıştı, o yoruldu, onun kadar faydalısı yoktu.
En güzel o çalar, en iyi o dinler, her şeyin en iyisini o hak ederdi.
O var ya o muhteşemdi,
o bencilliğin azami sınırı,
bencilliğin en saf haliydi.
insan o insan.
Kayıt Tarihi : 24.1.2016 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Sert](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/24/insan-651.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)