İnsan Şiiri - Cem Öztekin

İnsan... Olmasa şu sınırlar Kalkıp gitsem bir pazar sabahı Dablin de bir kır kahvesine Otursam bir masaya Çiçeklerini entarisinde taşıyan Bir matmazel verse kahvemi Dökerken sütü fincana Bir sığırcık kuşunun tebessümü düşse masama Hiç tanımadığım biri Bir günaydın koysa fincanımın kenarına Yada, Endülüs de bir pazar sabahı Gün doğumundan bir kaç dakika sonra Bir zeytin ağacına dayasam sırtımı Yüzümde cebeli tarık, Zeytin çiçekleri düşse avuçlarıma Okusam...Zeytin çiçeklerine Lorca şiirlerini Belki de Bir pazar sabahı Gazze de Oturmalıyım bir bankta Dinlerken çocuk kahkahalarını Jarusalem den Karanfil fırlatmalı Roket atarlar Ak denizin yüzüne yüzüne...