İnsan Şiiri - Nihal Çınar

Bir melek inse semadan yer yüzüne
Bulsa beni en umutsuz günümde
'Dile benden ne dilersen'dediğinde
'insan olmayı öğret'derdim elbet

Dünyada yaşadığım bunca sene
Cevabını bulamadığım en zor bilmece
Etten kemikten yaradılmışım bende
Ama sadece bunları taşımıyoruz bedende

Yaradan ruhkoymuş bu cismin içine
Baş neye yarardı akıl olmasa yerinde
Sadece et parçası zeka yoksa beyinde
Hayat bulamaz can gelmese tenine

Çok yanılır varlık doğa diyende
Bir hücreyi düşünsün çok iyi bilende
Tesadüften medet uman bekleyende
Görmeyi denesin emir almayan gözü ile

Sorarsın sabırla cevap vermesede
İnkar eder ulu dengeyi görsede
İnat niye diye büyük hayretle
İzaha gayret edersin kardeş diye

Nimet olsun bitkiler değerini bilene
Severim hayvanları sadık sahibine
Allah akıl verdi üstün olan bizlere
Nerde aklınız? Madde de ısrar edenlere

Zor olsada direnmek tetikteki nefsime
Ateşlemem silahı yanmak var cehenemde
Beklediğim melek hiç gelmesede
Öğrenmem lazım, iyi insan olmak payemde