Bir sabah gün ağarmadan
Çığlık çığlığa geldi dünyaya
Ağlayarak yazgısına insan.
O küçücük alnında yazılıydı geleceği,
Yalan, aldatmaca, korku, nefret, kan.
Değiştirebileceğini sandı yazgısını
Körpe minik elleri ile saçarken
Umut tohumlarını.
Dikene dönüştü çiçekler,
Taşlaştı yürekler.
İncecik bir çatlaktan
Baş vermeye çalıştıkça
Sevgi dolu bir tohum
Korku ile ezmekte onu
Kirli kaba eller.
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!