İnsan Şiiri - Ömer Yusuf Karaman

Bir acı sarar yüreğimi
Yakalar kıskıvrak bedenimi
Haykırsam da duymazlar ki
duysalar da dinlemezler ki

Acım odur ki
Gözyaşlarımdan taşsa sevgi
Yüreğim bilir ki
İnsanlar izdihamda ezer birbirlerini

Temennim odur ki
Sevgi bulsun insanları
Kıskıvrak yakalasın onları
Delsin geçsin dağlarını

Göklerden izlerim kaçışlarını
Son bakışlarını
Haykırışlarını
Sonunda görürüm ruhlarını

Son bulur acıları
Ardından gelir sevapları günahları
Artık düşünmezler yazı kışı
Bu onların son kaçışı

Ama tanrıları da aynı
Onun da yazılır sevabı günahı
Kalmadı zamanı
Kime hesap verecek insanlara mı

Acaba şeytana noldu öldü kaldı mı
Benden başka biri hatırlar sorar mı
Ona da acınır mı
Sonuçta tanrı yarattı

Neyse benimde zamanım kalmadı
Aklım hep evreni sorguladı
Nihayetinde anlamadı
Yoksa beni tanrı yaratmadı mı

Öyleyse kim
Bütün bu eserler kimin
İlla olması mı lazım birinin
Öyleyse yaratıcısıdır tanrı içimdeki bu kinin

Görünen odur ki
Sevgiyi nefreti
Tanrıyı şeytanı
İnsanı insan yapan
Benim