İnsan-1 Şiiri - Yüksel Uca

Hilkat ağacının eşsiz meyvesi
Arzın gözbebeği ve halifesi
Hem çok ulvi hem ağır vazifesi
Hakk’ın en sevgili kuludur insan

Dünya sarayının sıbgasıdır o
Âlemin tohumu, esasıdır o
Esmanın en geniş aynasıdır o
Dünyanın çiçeği, gülüdür insan

Büyük emaneti tahammül etti
İlim, marifetle tekâmül etti
Tohumu binlerce gül, sümbül etti
Bütün mahlûkatın dilidir insan

Bu fani dünyada her şeye muhtaç
Sonsuzdur acizlik, kusur, ihtiyaç
İman ve zikirdir kalbine ilaç
İman, kulluk yoksa ölüdür insan

Hakkıyla tecelli etti Hak ismi
En güzeldir ruhu, kalbi ve cismi
Kabiliyeti en geniş, en cami
Bu kâinatın bülbülüdür insan

Bütün âlemlerin özü, özeti
Mahlûkatın başı, süsü, ziyneti
Allah’ın yanında çoktur kıymeti
Esmanın mücessem hâlidir insan

Bazen nehir olur, sel gibi coşar
Yatağına sığmaz etrafa taşar
Bazen kibirlenir, haddini aşar
Cennetin, sakarın yoludur insan

Yüksel der onadır her güzel ihsan
Yine de şükretmez, hep eder isyan
Mahiyetinde var hırs ve nisyan
Günah ve isyanla doludur insan