İnsan!
Varlığa anlam kazandıran tek yüce,
Ten cübbesi içinde, ölüme mahkûm bir cüce.
İnsan!
Olsa da ruhuyla denizler kadar derin.
Hayaliyle semalar kadar özgür ve engin,
İnkâr, isyan etse de, esiridir İlahi kaderin.
İnsan!
Başı sonu bilinmez,
sanki korkunç bir meçhul,
Bazen bir sultan, çoğu zaman nefse kul.
İnsan!
Her dilde ki söz.
Her nesneye bakan göz,
Varlığa hayat katan kutlu ve sırlı bir öz.
İnsan!
Her gizi çözen,
her sırrı bilen bilge.
İnsan!
Ruhunda tüm kâinat, yazılı kutlu hece,
Sırların odağında çözümsüz tek bilmece.
Kayıt Tarihi : 7.9.2013 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varlığa anlam kazandıran tek yüce,
Ten cübbesi içinde, ölüme mahkum cüce.
İnsan!
Olsa da ruhuyla denizler kadar serin,
Hayaliyle semalar kadar özgür ve derin,
İnkar, isyan etse de, esridir kudret denen kaderin.
Guzel dizeler...iNSAN esref-i mahlukat,,ama esfel-i safilin'e dusme hatti da mevcut,,hassas bir cizgi...tebrikler,saygilarimla...Suayip Resadoglu
Cismi mükemmeldir, şeklide öyle. buyurduğunuz gibi ahlaken ve karekter itibari ile aşşağılık olabilir.Güzel bir şiir tebriklerimle.
TÜM YORUMLAR (4)