Bir dilekten ötesini istemek ne kadar haksa ,dünya gözüyle bir dilekten ötesi yalan.
İnsan insan olduğu kadar tevazuya sahip olabiliyor.
Yoksa tevazu varlığın içindeki yokluktan ibaret.
Karşılıklı hayallere bağlanmamalı insan.
Belki de hayal kurmamalı insan.
Geçen tüm hayatı insan diye yaşayan insan.
Üzerine devrik cümlelerin kurulduğu...
Gerçekten insan mı insanı bağımlı yapan?
Neye ve kime diye başlayan sessiz çığlıklar
İçimde son bulur mu karmaşalar.
Yaklaşan her zamanın içine sığabilir mi?
Cevaplanması güç sorularda mı insandan.
Ne de zor kabuğunun dışında yaşamak.
Ne de kolay yaşanan ana sığınmaya çalışmak.
Belkiyle başlayıp imkansızla bitenler
Terbiye manasını yitirmiş bir mekan
Haleti ruhta can bulan intikam
Zaman darlık kuyusunda yenilen pehlivan
Erki kudrete tercih eden cihan
Sarmaşığın gölgesini arayan zavallı adam
Bakan göze murat eden insan
Bir hatıra çınladı mı ezelden
Ruhunu teslime hazırlayan çıyan
Kalp yalan,dünya viran,hayat zindan,her yer insan
Yazık ki,varlıkta yok olan insan .
HGUG
Kayıt Tarihi : 19.7.2017 18:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İNSANLAR
![Gonca Urgancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/19/insan-583.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!