İnsan Şiiri - Ahmet Kurt

Aklın sınırını zorlar düşünce,
Sırların içinde kaybolur beden.
Proje muhteşem, hesaplar ince,
Duvarlar içinde kaybolur beden.

Bir kabı olmazsa akıyor sıvı,
Ritimler devamlı, sınırsız sayı,
Peş peşe eklemiş günleri ayı,
Zamanın içinde kaybolur beden.

Ayrıntı diyorsan ağızda, dişte,
Gözleri kapalı görüyor düşte,
Yolların sonu yok hiçbir gidişte,
Menziller içinde kaybolur beden.

Mükemmellik değil oysa ölçüsü,
Ne cüsse, ne endam, ne de örtüsü,
Ne güzellik, ne ses, ne görüntüsü,
Varlığın içinde kaybolur beden.

Kurdoğlu haslettir, değeri koyan,
Fizik de değildir kalıba uyan,
Bütün inceliği ruhunda duyan,
Ruhların içinde kaybolur beden.