Yoktum, bir kan pıhtısında can buldum yavaş yavaş,
Sonra insan oldum,veli oldum,bezen bir ayyaş.
Yok saydım bazen,tesadüflere kandım bilerek
Yalanlar söyledim,kendime ben yeterim diyerek
İnkar ettikçe hakkı,haram tatlı geldi dünyada,
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Parçalar oturdukça yerine sorgusuzca inandım
Ben ki Kuranda ayet ayet öğütlenen insandım.
Tebrik ederim...Teşkilatta alt devremsin ama şiirde üst devremsin...
İnsan-ı kamil olmak isteyen bir ademin, İslamı kamil manada öğrenip yaşaması iktiza eder. Yoksa önünde onu vartadan vartaya atacak ve derkeden derekeye düşürecek öyle imtihan vesileleri vardır ki; en sonunda onu esfel-i safilin denen dekeye sükut ettirip ebedi helakete duçar eder (Mahfazanalah).
'İMAN İNSANI İNSAN EDER BEL Kİ İNSANI SULTAN EDER. İMANSIZLIK İSE İNSANI ADİ, ACİZ BİR CANAVAR HAYVAN EDER!'
'İMAN TEVHİDİ, TEVHİD TESLİMİ, TESLİM TEVEKKÜLÜ, TEVEKKÜL DE SAADET-İ DAREYNİ İKTİZA EDER.'
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta