İnsan 5 Şiiri - Cuma Ali Çetin

Kafası gerçekten çalışmış olsa...
Arzı kan rengine boyamaz insan.
Sevip sevilmeye alışmış olsa...
Neşe'ye sevince doyamaz insan.

Yamuk davranmayı çile bilseydi !
Kalbinden kinleri silebilseydi !
Başına ne gelir bile bilseydi...
Taşı taş üstüne koyamaz insan.

Sonunda ölüme olsa da naçar...
Çıkarı olana gülücük saçar.
Devasa dağlarda tüneller açar...
Kibir kayasını oyamaz insan.

Biraz eleştirip şöylesin dersen...
Sakın yadırgama azarı yersen.
Eline en keskin bıçağı versen...
Gurur kabuğunu soyamaz insan.

Cumali her türlü hal'a üzülür !
Ömründe sararan dala üzülür !
Kaybetse azıcık mala üzülür...
Olayları hayra yoyamaz insan.