İnsan,
Yaşam denilen bu serüvende
Zamana nasıl yenildiğini
Anladığında,
Birçok şeye geç kaldığını fark ediyor.
Geri dönüşler yapmak istese de
Yaşamın geri fitesi olmadığını
Anladığında iş işten geçmiş oluyor.
Yüzündeki derin çiziklerin
Anlamını sorsa da kendine
Anlamsız sebepler çıkarıyor önüne.
Oysa her şeyin kendi irademizde olduğunu
Unutuveriyoruz bir an,
Geçmişe dönülmeyeceğini biliriz aslında.
İş işten geçtiğinde aynaya bakmamız gerektiğini,
Oysa aynaya bakmakta ne kadar geç kaldığımızı anlarız
Yılların onu ne kadar çok yıprattığını
Aynaya baktığımızda yüzümüzün çilası çıkmış
Mobilya gibi eskidiğini görürüz.
Şaçlarımızı taradığımızda
Tarakta kalan üç beş beyazlamış
Saç telinden anlarız ne kadar yaşlandığımızı.
Ölümsüzmüş gibi yaşamaya çalışırız
Hırslanırız, iyilik yapmaktan kaçarız
Dünyadaki güzellikleri görmemek için
Bahaneler üretiriz.
O güzellikleri görmek aklımıza geldiğinde
İş işten çoktan geçmiş olduğunu
Geçte olsa açı bir gerçekle fark ederiz.
Yaşam boyu olumsuzluklar peşinden koşmaktan
Güzellikleri göremediğimize yanarız..
Ölüme erken,
Yaşama geç kalışımıza yanarız..
Kayıt Tarihi : 6.3.2012 09:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!