İnsanların hepsi olmuşlar,birer küçük Tanrı,
Sanki,onların elindeymiş bütün yazgı.
Dersin onlara ait kaderin altındaki imza,
Onların fırçasında çıkmış evren,doğa,Dünya.
Ey bubala!
Dha kendi iplerin başkasının elindeyken,
Vazgeç başkalarının iplerini çekelemekten.
Unutma!
Ne kadar sarılırsan sarıl,bir nefestir hayatla bağın.
Ne kadar koşarsan koş,çabala,
İplerinin yettiği yere kadarsın
Kayıt Tarihi : 17.1.2012 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)