-İnsan Şiiri - Mehmet Yücel

Bir beşer bilirim yalan dünyada.
Kadın erkek derler manası insan.
Yiğitlere zindan olan dünyada.
Yandırası insan yanası insan.

Art niyetle düşünürken, bilirken.
Kin ve cehalettir onda biriken.
Dağlar bile insaflara gelirken.
İnsafsız olmanın anası insan.

İyilik eylersin kötülük anlar.
Nankörlük yüzünden akıyor kanlar.
Sevda içip içip nefret kusanlar.
Bu nası düşünce bu nası insan.

Kimisi çok korkak kimisi zevkte.
Kimi dalga geçer kimisi bekte.
İnsanlık duygusu bitmiş yürekte.
Yine de dünyanın en hası insan.

Ay yüzlü bir melek süsten ibaret.
Konuşur konuşur sesten ibaret.
Hayretten ibaret tersten ibaret.
Olura olmaza tapası insan.

Düşünen canlının tanımı buysa.
Ne güzel olurdu tanımlar uysa.
Yücel bir insana seslenir oysa.
Kainat masumdur sopası insan.