Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
İNSAN, EŞREFİ MAHLUKATIN EN DEĞERLİSİ, ESFELE SAFİLİN EN SEFİLİ, DÜNYADA HALİFE, KISACA İNSAN HER ŞEY, ANLATIM HOŞTU, KUTLARIM EFENDİM.
tebrikler harika şiirinizi kutlarım.Urfa'dan selamlar
İnsanın duygu ve davranışlarını şiirsel analizini yaptığınız şiir için kutluyorum.Tam puanla listeme alıyorum.Şükrü Topallar
bu aralar böyle şiirlerin sayısı arttı insanı farklı anlatan farklı bir şiir yanlış anlaşılmasın kuvvetli bir dille gerçekçi yazılmış bir şiir...teşekkür ederim güzel paylaşımınız için...
Çok güzel ve anlamlı buldum; teşekkürler... 10 puan +ant. Sevgiyle...
Değerli şairem,
Mesnevi tarzında yazılmış güzel şiirinizi daha önce okumuştum.
Size mahsus değil, genel anlamda Saliha Hanımdan iyi haberler beklediğimden yazmak içimden gelmemişti.
Beni anlayışla karşılarsınız umarım.
İnsan olmak, insanlığı bilmek olsa gerek. İnsana melekler de secde etmiştir, insan hayvanlardan daha sefil hale de düşmüştür. En mükemmel varlık dediğimiz insan, insan olmayı başarabilenler için gerçek anlamını ve değerini bulan bir kavramdır.
Biraz tasavvufi bir anlayış, biraz gerçekçilik anlayışı hüküm sürüyor şiirinizde. İnsan, o kadar uzun bir değnek gibi ki... Bir ucunda kötülük, bir ucunda iyilik melekeleri... Kötülük yanı, nefsine hâkim olamayan vahşileşmiş hayvan, etçil... İnsan kadri, kıymeti bilmeyen, nefsinin esiri mahlûkat...
Güzel beyitler değerli kardeşim.
Yüreğinize, kaleminize sağlık.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun efendim.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Avuç kadar kalbiyle ne de mağrurdur insan
Hakikatlere kördür arkadaşıdır nisyan
İnsanı mı sordunuz (?) insan gaddar bir zâlim
Bir şey öğretemezsin o zaten büyük âlim...
çok yerinde tesbitler çok güzel bir şiir olmuş. tebrikler Nuran hanım. selamlar
İnsan, berrak bir aynadan seyreder gibi iç dünyasının kontrol edebilseydi firesiz bir iç yolculuğu başlatmada dirâyet gösterebilirdi; oysa kalbin madde gibi ele avuca sığar tarafı yok. Kendini her şeyin merkezi sayan kalp cılız ışığının yanında güneşi bir tarafıyla görseydi ne yapardı. Ey nefsim! Sana hakikat göklerinden bazı parıltılar gösterildiyse, bin gözün de olsa görmeye güç yetiremeyeceğin yıldızların, güneşlerin varlığı ya! Hakikat güneşinin bir huzmeciği bize hissettirilseydi ve en önemlisi biz bu buluşmayı hak edecek bir kalb ve ruh olgunluğu gösterebilseydik bunca yanılma/yalpalama, gölge varlıklarla bunca oyalanma olur muydu? Sağol Nuray Hanım, kalemin daim olsun...Baki selâm..
bi de kendine
eşref-i mahlukat demez mi ?
uaratılanların en şereflisiymiş :(
güzeldi şiir..
Begenerek okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta