Yaratıkların en yücesi,
Kendinin bilmecesi,
Gözlemsel hali gündüzü
İç görüsüyse gecesi…
Bakıyorsun bir var bir yok,
Hiçbir şeye olmuyor tok,
Güzel nimet onca, doğmak;
Ölüm ise onulmaz şok.
Üzülüyor boş işlere,
Sonu gelmeyecek gibi,
Kısaltıyor yaşamını
Bilmez dünyanın yok dibi…
Ah ulan ah salak kafa
Kaldır kerizliği rafa;
Yaşarken yaşa dünyayı,
Gerek yok ki hiç boş lafa.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!