Yalnızdın, acılarımız ortaktı, yanıp durduk
Sen Yakup’un ben zeliha aşkını arar olduk
Eğilmez başlarla yere değmemiş alınlarla
Zemheri gönüllerde, şefkati arayıp durduk
Kopan her feryadın, dillere ağıt oldu döndü
Kalbin kursağında harlanan alev oldu söndü
Gün karanlık, pusulasını şaşırmış bir yöndü
Söyle merhamet seni seveceğim hangi gündü
Penamı vursam pir senin divan sazın teline
Bağlar bozsam, yol açsam dağlardan inen seline
Çobansız kaldık, kurtlar mı indi koyun sürüne
Asırlardır hayal peşinde koşan kör gözüne
Dert çok pervasız söyle hangisini anlatayım
Kula, kul olduk darağaçlarında sallanayım
Doru taylar sırtında şüheda dosta çıkayım
İnsanım insan gibi ayak altından kalkayım
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selamlarımla
OKUMASI BÜYÜK HAZ VEREN GÜZEL BİR ŞİİR
KUTLARIMÜSTADIM+10+ANT
saygilarimla
Sen Yakup’un ben zeliha aşkını arar olduk
Eğilmez başlarla yere değmemiş alınlarla
Zemheri gönüllerde,şefkati arayıp durduk...............
Çok çok güzeldi, değerli kalemi kutlarım.+10
Ayak altında kalır olduk değil mi Nurettin Bey? Artık değerler ters yüz olmuş, insan insana, evlat babaya, oğul anaya, eş eşine, kardeş kardeşe sahip çıkmıyor! Gün geçtikçe saygı, sevgi, onur, kaygı ortadan kalkıyor...
Tüketim çılgınlığının bütün değerlerimizi alt üst ettiği bir garip dönemdir yaşadığımız... Ve bunu anlatan şiiriniz gerçekten okunası, ibret alınası bir şiir..
Ant+10 verip, kutluyorum Kardeşim... Saygı, selam ve muhabbetimle...
TÜM YORUMLAR (18)