İnsan..... Şiiri - İbrahim Tetik

İnsan Cennet'lik gelmişken dünya'ya,
Hayret ki,Cehennem ehl-i oluveriyor,
Masum,günah'sız yaratılmışken,
Kılıyor kendini,zalim ve gaddar.....

İnsan,insan olarak şeref'lenmişken,
Lakin hayvan'dan aşağı,zelil kılıyor kendini,
Melek'ler ötesi,makam'lara layık iken,
Zebaniler'le,fazla mesai yapıyor.....

İnsan,Rabbiy'le,muhatap olacak ken,
Şeytan ile,sıkı muhabbet ediyor,
Uymaması gerekir ken,nefsin'e,
İsteklerine,harfiyyen boyun eğiyor.....

İnsan,kalbin'e ALLAH sevgisi yerleştirecek ken,
Sahte iltifat'larla,ömür geçiriyor,
Doluyken etrafı,dost ahbab'larla,
Yalnız,yapayalnız,kabre giriyor.....