İnsan Şiiri - Sezgin Bektaş Sezzz

Memleketim insanı bir tuhaf
Anlaşılması zor
Ne yapmak istedikleri meçhul
Biri karşı cins peşinde eskitirken papuçlarını
Biri yalanların içerisinde gezinirken
Biri alkol sevdasında
Biri eşek
Biri kağıt kumar peşinde
Var mıdır acaba olan işinde gücünde ?
Ve memleketim çocukları vardır
Zavallı acınası
Ne olacakları belirsiz
Biri kağıt helva satar
Biri su
Biri ayakkabı boyar
Biri cam siler
Biri gelir yakamızdan tutar
Biri cebimizden paramızı çeker
Biri hiç olmadık yerde alır canımızı
Memleketim çocukları da tuhaf
“Bindik bir alemete gidiyok kıyamete”
Dün dündür bugün,bugün diyorsak eğer
Yarın da var demeliyiz
Ak akçe kara gün içinse
Değer bilmeliyiz
Ayak yorganına göre uzatılmalıysa
Ölçmeliyiz biçmeliyiz hesap etmeliyiz
Ve ağaç yaş iken eğilirse
Düşünmeliyiz
Akılsız başın cezasını da ayaklar çekiyorsa
Akıllanmalıyız
İşleyen demir pas tutmuyorsa
Çalışmalıyız
Bir harf öğretene 40 yıl köle oluyorsa pirimiz
Öğrenmeliyiz…
Ve bilmeliyiz ki
insan peygamberdir
İnsan padişah
İnsan filozof
İnsan şair
İnsan öğretmen
İnsan sevgilidir
İnsan koca bir kaledir
insan her şeydir insanlığını bildikten sonra
insan katildir
insan kaçakçı
insan üç kağıtçı
insan sahtekar
insan tinerci
insan dilenci
insan yalancı
insan namussuz
insan bilmediğinde insanlığını
Değersizdir !
Unutulur silinir gider
Ne bir BALTA olur hayatı boyunca nede baltaya SAP
Suratlarda ekşimedir
Yaşayışta figüran
Tarihlerde bir hiçtir
Coğrafyada belirsiz
Polis kayıtlarında insandır sadece
İnsanlığın ne olduğunu bilmediğinde İNSAN!