İnsan sır, insan meçhul!
İnsan garip, insan çok acayip.
Neden,neyi hep arar durur?
Nedir bu ete kemiğe bürünen gizem?
Gitse ulaşamaz,yetişse dokunamaz.
Sonra yine mahzun yine kendine kızgın...
İnsan sır, insan meçhul!
İnsan garip, insan çok acayip.
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
13/08/2009 Zile 14:17 park
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!