İnsan, Yaratanın değerli kulu,
Kalbine yerleşen sevgisi ulu,
Muhabbet gönülde hasretle dolu,
İnsanı insana kul etmek olmaz.
Yaratana kulsan olmazsın köle,
Hakkını yedirme kırala bile,
Nefsinle hep didiş aklını bile,
İnsanı insana kul etmek olmaz.
Akıl kıymetli şey verilmiş bize,
İnsanı çıkarır çukurdan düze,
Kulak verme sakın nafile söze,
İnsanı insana kul etmek olmaz.
Hakikat insanın ruhunda vardır,
İnsanın bedeni ruhuna dardır,
Çalış çabala da zulmeti kaldır,
İnsanı insana kul etmek olmaz.
Gidilecek ahir hep aynı yere,
Verilecek hesap belki bin kere,
Kaptırma kendini yanlış fikire,
İnsanı insana kul etmek olmaz.
05.08.2009
G.O. P./Ankara
Haydar GezmişKayıt Tarihi : 6.8.2009 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)