Hoş olan şeyleri kibir yeliyle…
Atıp uzaklara çeliyor insan.
Farkında olmadan kendi eliyle…
Kan döküp sineler deliyor insan.
Yenmez isen eğer hırsı, fendini…
Bir sel gelir o an yıkar bendini.
Şahikalardayım sanma kendini…
Zaman seni yere eliyor insan.
Düşküne, yetime kol, kanat gersen !
Din düşmanlarını yerlere sersen !
Asla yıkılmazsın el ele versen…
Bu sana niye zor geliyor insan.
Dünyaya zulümü, vahşeti saldın,
Kurt gibi sürüye haince daldın,
Nice masumların canını aldın…
Körpe kuzu yetim meliyor insan.
Cumali gözünün önünde Fizan…
Göz değil görmeli akılla izan.
Kendini beklerken mahşerle mizan…
Nefsinin peşinden yeliyor insan.
Kayıt Tarihi : 4.2.2020 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
koşuşturup duruyor kendini yoruyor demektir.
TÜM YORUMLAR (2)