Doğruluk hazine anla arkadaş
Ben insanım bana insan gerekir
Kötülükten hasıl olan nedirki
Ben insanım bana insan gerekir
Kahveni yudumla yaslan arkana
İmrensin kötüler baksınlar sana
Temiz sütle gıda verirmiş o ana
Ben insanım bana insan gerekir
Eşi dostu bilmez bir anda siler
Hatırı hiç sevmez kötülük diler
Sanki ısıracak dişini biler
Ben insanım bana insan gerekir
Merhamet silinmiş gitmiş özünden
Saçma sapa işler kaçmaz gözünden
Rezil insanlardan kahbe sözünden
Ben insanım bana insan gerekir
Mustafa haykırmış saçını yolar
Bin bir çeşit sözler beynine dolar
Hakkın emri gelir gül gibi solar
Ben insanım bana insan gerekir
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/26/insan-299.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!