İnsan! Şiiri - Salih Yıldız

İktidar hırsına bürünen insan;
Mısıra uğrada firavuna bak.
Mal melal peşinde sürünen insan;
Karunların yolu sana da batak.

*
Sultan Süleyman’ı harcayan dünya;
Nazik bedenine olacak yatak.
Çok kısadır uzun gördüğün rüya;
Ayırır sessizce gelirde firak.

*
Makam mevki için cana kıyarsın;
Her yol mubah mı ki? Çizersin zikzak
Haram helal demez zevkle yığarsın;
Hesap vereceğin bir sürü erzak.

*
Bir karınca ezen bîtab düşecek;
Elbette çok pişman olacak nâhak.
İyi kötü işler neyse eşecek;
Herkese hakkını verecek hay hak.

*
Mazluma zulüm’ü reva görene;
Rahmet ve merhamet görünmez, ırak.
Garibî/n başına çorap örene;
Geçecek boynuna ateşten orak.

*
Evladı ayalle öğünen insan;
Vakit çabuk geçer saniye tik tak.
Sonra pişmanlıkla dövünen insan;
Gel şu karanlığa bir mumda sen yak…
*