Ademden benim neslim
Topraktır asıl benim aslım
İşte geldim işte gidiyorum
Ben bir insan oğluyum insan
Nuhtan ibrahime kadar uzandım
Haylı insanla medeniyet kazandım
Yusufla musaya seslendim
Ben bir insan oğluyum insan
Gene insanlık isahyı astı
Astığını astı kestiğini kesti
Doğru olan gariban sustu
Ben bir insan oğluyum insan
Her şey muhammede ayan oldu
Haksızlık arap cölüne doldu
Zülfükar şah Alinin oldu
Ben bir insan oğluyum insan
Geldiğimiz gittiğimiz topraksa
Güzel fikir düşüncen yasaksa
Herşeyin düşmanı mehsepcilik ise
Ben bir insanoğluyum insan
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Duman](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/10/insan-277.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!