İnsanlar ne tuhaf yaratıklardır
Şu alemde; neyi severler,neden kızarlar
Neden üzülürler bu zavallılar
Hiç bilemessiniz
İçlerinden ne geçer hayata dair
Bitkiler gibidirler büyürler sonra......................
Ölümle yüzleşirler,kaçarları yoktur
Bilirler zaten o donmuş yüzü
Birgün ansızın kapıyı çalmadan geleceğini
Zamanı gözetmeden,onları umursamadan
Mutludur buna rağmen insancıklar
Yaşamayı severler,ayrılmayı göze alamazlar
Sevinirler aslında bir saat bile fazla yaşadıkları için
Sevgiyle bakarlar semaya
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Tüsen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/15/insan-254.jpg)
güzeldi...
saygılar yüreğinize....
TÜM YORUMLAR (1)