Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
İnsan öldürenlere ben insan diyemiyeceğim Adem bey,güzel şiir,tebrikler
Sevgili hocam maalesef bir çoğumuz nefsi emmareden kurtulamamışız. İnsanla hayvan arası. Şeklen insanız ama kotülüğü bilinçli yaptığımız için
hayvandan da aşağı derecelerdeyiz sanırım.
saygı ve selamlarımla.
Güzel bir çelişki yakalamışsınız bence. Bütün dinler, bütün ideolojiler ve bütün okullar insan dediğimiz yaratığı iki ayaklı bir mahluk olmaktan insan mertebesine ulaştırma sevdasındalar. O kadar çok 'ham çökelek' var ki!
Bu ülkenin insanı o kadar çok ihmal edildi ki!
Derman olur diye koştuğu kapılarda öylesine kandırıldı kiiii...
Bütün kutsal tanıdığı değerler öylesine istismar edildi kiii... Derdimi deştin arkadaş.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta