tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İnsan öldürenlere ben insan diyemiyeceğim Adem bey,güzel şiir,tebrikler
Sevgili hocam maalesef bir çoğumuz nefsi emmareden kurtulamamışız. İnsanla hayvan arası. Şeklen insanız ama kotülüğü bilinçli yaptığımız için
hayvandan da aşağı derecelerdeyiz sanırım.
saygı ve selamlarımla.
Güzel bir çelişki yakalamışsınız bence. Bütün dinler, bütün ideolojiler ve bütün okullar insan dediğimiz yaratığı iki ayaklı bir mahluk olmaktan insan mertebesine ulaştırma sevdasındalar. O kadar çok 'ham çökelek' var ki!
Bu ülkenin insanı o kadar çok ihmal edildi ki!
Derman olur diye koştuğu kapılarda öylesine kandırıldı kiiii...
Bütün kutsal tanıdığı değerler öylesine istismar edildi kiii... Derdimi deştin arkadaş.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta