insan ...insan...insan...
çoğu kez nisyan... bazen isyan...
kimi nobran kimi evcimen
kendine yakını hak gören
ırağa duvar ören
siyah beyaz sanma
grilerle dolu bir serüven...
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta