Aksam olur uyur sabah uyanir insan
Zamanin kendisi kapanmayan yaradir
Iyilik yapmakta amac baska bir ihsan
Lakin bunu dusunen cok az insan vardir
Mevsimler degisir eser kalmaz yazlardan
Mali mulku olan kendini kral sanir
Insan daha cani olmus vahsi hayvandan
Dunyayi kana bulayan yine insandir
Gonlunu ac zarar gelmez kimseye asktan
Her yasamin sonu elbet kara mezardir
Hic dusunme cennet ve cehenneme inan
Gerisi bos hayat ruya gibi yalandir
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zihni Ozselmanoglu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/26/insan-221.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!