İNSAN
Günbatımı coşkusunda,
Yanık buğday kokususun.
Tenimde bir sıcaklık,
Umuda koşan emeksin;
Canımsın ey insan,
Çiçeksin dünyaya açan.
Gülümsün sen ey insan,
Seninle başlar sabahlar,
Seninle anlamlı her şey.
Sevda,ayrılık,barış,
Senin için,seninle var bunlar.
Özgürlüğe yol aldın,
Köleliğe haykırdın.
İnsanca yaşamak dedin,
Canımsın sen ey insan.
Kayıt Tarihi : 5.9.2007 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!