İnsan,
Garip ama gerçek;
Hayat-(in) san ama gövdesine sıkışmış
kalın bir yosun....
Bakışlarını göğe çevirmiş,(dal) gın
Başlangıcında sonu belli umman
Varlığından haberdar,ama müphem
Özüne sıkışmış iyilik,
İnsan;
Ebedle-vuslat arasına sıkışmış
insan....
Kayıt Tarihi : 29.8.2007 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!