İnsan 2 Şiiri - Osman Karahasanoğlu

Allah hamdü senalar olsun ki
Sizlerle bu hafta 2.yazımızla tekrar beni buluşturdu.
Bu hafta yine yazımızın konusu en şerefli yaratılan varlık olan İNSAN olacaktır.
Geçen hafta birinci yazımızda insan hakkında yaratılış gayemizi ve görevimizi, diğer varlıklardan olan üstünlüğümüzü belirtmiştik.
Bu hafta ise insan nereden geliyor?
Nereye gidiyor?
Aklı aciz bırakan olaylar ve çözümlerine bir nebzede olsa değineceğiz.
İnsan nefsini kendi arzu ve istekleri doğrultusunda kullansa öyle kötü, sıkıntı verici, rahatsız edici olduğunu akılla anlar.
Geçmişte başından geçen olayları düşünmesini dahi istemediği yaşantılarını aklı önüne serer.
İnsanın huzurunu kaçırır.
Elinden gelse onu kafasından çıkartıp atacağı gelir.
Geleceğe baksa onun için endişe verici korkulacak his ve duygularla önüne karanlık perdeler çeker.
Yarını ve istikbalini düşündükçe, hedefindeki plan ve projeleri aklına gelince,onları hayata geçirip geçiremeyeceğini düşünüyor.
Bir yakınının ölümü bu işin tuzu biberi oluyor.
Kendi kendine, hayvan benden daha rahat yaşıyor.
Ne gelecek endişesi nede geçmişinde yaşadıkları onu etkilemez diye hatırlar.
Ya bir gün bende ecelin pençesine düşersem, sevdiklerim gibi bende gideceğim.
Bunlar nereye gidiyorlar?
İnsan çok güzel bir vasıflarla yaratılıyor.
Daha dünyasına doymadan ölüm gelip alıp gidiyor endişesi uykumuzu kaçırıyor.
50 sene 150 sene yaşayan hayvanları hatırlar..
Onlar uzun bir hayat sürerken insan ise ömrü çok kısa oluyor.
Neden insana bu akıl ve diğer duygular verildi?
Bu sorulara cevap verecek biri var mı derken.
Araştırmaya başlıyor.
İlk yaratılan insan olan Hz.Adem akılına geliyor.
Aynı zamanda Allah’ın emirlerine uyan ve o emirleri halkına anlatan bir peygamber olduğunu bilir.
Allah’dan gelen emirleri peygamberlerimiz hayatına geçiriyor.
İlk Paygamberle Son peygamber Hazreti Muhammed Aleyhisselam arasında 124.000 peygamber geldiği söyleniyor.
Bunların hepside Allah tarafından görevlidir.
Kimine suhuf dediğimiz sayfalar geliyor.
Sayfalar derken kâğıtta yazılı gelmiyor.
Birkaç sayfayı dolduracak kadar ayetler Allah tarafından vazifeli vahiy meleği tarafından getiriliyor.
Kimisine de 4 büyük kitap dediğimiz içeriği geniş bilgilerle dolu ayetler yine vahiy meleği tarafından peygamberlere geliyor.
Vahiyle gelen emirleri yazıyorlar koskoca kitap oluşuyor.
Bunların muhtevası ve bilgileri zaten Allah’ın ilminde mahfuzdur.
İnsanın dünya ve ahiret saadetini anlatan bilgilere kapsamaktadır.
Allahın kullarından yapmasını ve yapılmaması gerekli emirlerini kapsadığını nereden öğreneceğiz?
Elbette bu kitapların en büyüğü ve en son kitap olan Müslümanların kitabı Kuran da ki bilgilerden öğreniyoruz.
Huzur isteyen ona başvursun.
Ona başvuran çaresiz kalmaz.
Her derdin dermanı maddi ve manevi hastalıkların şifası yine Kuran’dadır.
Kur’an Allah’dan bize ilahi bir buyruktur.
Kuran da geçen emir ve yasakları en iyi kim bilir?
Elbette o kitabı en iyi bilen ve onun emirlerini yaşayan kişi bilir.
İşte o kişide bize yaşantısıyla hayatı,ahreti dünyada başımıza gelen olaylara karşı hal ve hareketlerimizi nasıl davranacağımızı da anlatan Peygamberimiz Muhammed Mustafa (a.s.m) dır.
Allah’ın imtihan için dünyaya getirdiği insanların ruhu nereden geliyor?
Böyle bir sorunun cevabını görelim.
1-Ruhumuz nerden geliyor?
Cevabı:Alemi ervah denilen ruhlar aleminden geliyor.
Ruhumuz ana rahmindeki 120 günlük bebeğe gönderiliyor.
Haberimiz var mı?
Elbette yok…
Peygamber efendimiz ruhumuz hakkında hadisi. “Ebu Abdirrahman Abdullah b. Mes’ûd (r.a) şöyle demiş¬tir: Doğru ve doğruluğu tasdik edilmiş Allah Rasülü (s.a.v) şöyle buyurdu:
”Şüphesiz sizden birinizin anne karnında yaratılması, kırk gün nutfe (kan pıhtısı) sonra o kadar bir sürede alaka (bir parça et) halini,
sonra o kadar bir sürede mudga (or¬ganların belirginleşir) halini alır.
Sonra Melek gönderilir ve kendisine ruh üfürülür.
Meleğe dört şey (kelime) emredilmiştir.
O kişinin rızkını,
ecelini,
amelini,
şaki mi said mi (iyi mi kötü mü) olacağını yazması.
Kendisinden başka ilah olmayan Allah’a (c.c) yemin olsun ki biriniz, (ömrü boyunca) cennetliklerin yaptıklarını yapar hatta kendisi ile cennet arasında bir arşın [1] kadar bir mesafe kalır.
Fakat kitap (takdir) onu geçer ve cehennemlikle¬rin yaptığı bir işi yapar
ve cehenneme girer.
ve yine biriniz (ömrü boyunca) cehennemliklerin yaptıklarını yapar,
hatta kendisi ile cehennem arasında bir arşın kadar bir mesafe kalır.
Fakat kitap onu geçer ve cennetliklerin yaptığı bir işi yapar ve cennete girer.” [2]

2-Rahm-ı Mader(ana rahmindeki bebeğe)geliyor
3-Anne karnından dünyaya geliyoruz.
“Ben cinleri ve insanları ancak beni tanısınlar ve bana kulluk yapsınlar diye yarattım.” (3)
4-Sabavet(çocukluk) bebeklik ve çocukluk yaşantımız akıl bülüğ çağı dediğimiz 15 yaşa kadar.
Bir hadîs-i şerifinde "buluğ çağına varıncaya kadar çocuğun mükellef olmadığını"[4] söyleyen Resülullah Efendimiz'in
Buluğ çağına kadar verilecek ilimler alınacak eğitimler ise kişinin hem dünya saadetini hem de ahret saadetinin temel taşlarını kapsamaktadır. İki hayatı kapsayan huzur ve yaşantı bu temeller üzerine kurulacak dünya binası ve ahret binasını teşkil eder.
Daha yolumuz uzun bunları sırayla gelecek haftalarda göreceğiz.
Ve o nefy ve yolculuk ise:
1-âlem-i ervahtan,(ruhlar âlemi)
2-rahm-ı maderden, (anne karnı)
3-sabavetten, (çocukluk)
4-ihtiyarlıktan,
5-dünyadan,
6-kabirden,(cesetlerin topraktaki yerleri)
7-berzahtan,(ölenlerin ruhlarının kıyamete kadar kaldığı yer, tünel)
8-haşir(dirilmek)
9-Sırat'tan (cehennem üzerine kurulan köprü)
geçer bir uzun sefer-i imtihandır.(5)
Allah cümlemize yavrularımıza saadeti dareyn dediğimiz hem dünya hem de ahret saadetini kazanacak eğitimi verenlerden eylesin
Evlatlarımızdan vatana millete ve dinine sahip çıkanlardan eylesin.
Yalan dünyanın fani malı için vatanını satan dinini hiçe sayan hainlerden eylemesin.
Evlatlarımızı ve bizleri bayrağımızı burçlarda dalgalandıran, ezanımızı minarelerden ebedi okutturup o sese kulak verip o davete icabet eden nesillerden eylesin…

KAYNAKLAR:
(1)-Arşın: Takriben 68 santimetre tutarında uzunluk ölçüsü.
(2)- (a)-Buharı, Bedü’l-halk,6
(b)-Müslim, Kader,1
(c)- Tirmizi, Kader,4
(d)- İbn Mâce, Mukaddime,10.
(3)-Zariyat/56).
(4)-a- Ebü Davud, hudud 17;
b-Tirmizî, Hudüd l.
c-Buharî, Hudüd 22, Talak 11
(5)-Sözler-7.sözden

Hazırlayıp Sunan: Osman Karahasanoğlu
e-mail:[email protected]