İNSAN
Her gün batımı ayrı bir hüzün
Umudu yitirmiş ağlıyor insan
Yeni gün doğarken açtı mı gözün
Gönlünü özleme bağlıyor insan
Hayat bu ya kim ne ister bilinmez
An yaşanır hatıralar silinmez
Giden ömür geri gelmez dönülmez
Kalbini hüsranla dağlıyor insan
Aşk saygı muhabbet hasrete yanar
Sözde herkes ister bilmem ne kadar
Bir tatlı gülüşe ömrünü adar
Sevgi ırmağında çağlıyor insan
Çiftci İsmail’im şaşkın birisi
Asıl insan olmak derdin irisi
Her canlı göçecek boştur gerisi
Kendi urganını yağlıyor insan
22 04 2015
ÇARŞAMBA
Kayıt Tarihi : 22.4.2015 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!