Gösterişi çok sever, çevresinden bihaber,
Ona soru ver, dostlarından ne haber?
Bana ne! zevki sefada gelecek olan haber,
Sen beni hep seviver, sana gelsin haber.
Gülüp geçiyor hayata, hep karanlık odada,
Takıntısı yok bahtına, kuruluyor tahtına,
Önem veriyor altına, sormuyor aklına,
Öbürü mahkûm açlığa, çaresi nedir baksana.
Kuyruğunu kıstırıp, gözünü yumacaksan,
Sevgi ve anlayıştan habersiz kalacaksan,
Dostlarından her zaman medet umacaksan,
Bir parça da olsa geleceği düşünmeyeceksen
İnsanlıktan ne haber, amaç eğer yaşamaksa,
Kendini doğada arayıp cevap bulmayacaksa,
Doğum ile ölümü, biraz düşünmeyecekse,
O zaman akıl niyedir, insan olmayacaksa.
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 09:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Şerif Keskinoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/28/insan-187.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)