insan.
hep eşikte yaşar.
araf ta...
ne melektir,
ne şeytan...
ama,
hem melek gibi olabilir,
hem de şeytan...
insan,
günahı sevmez,
günahsız da günü geçmez.
insanların,
merhamet ağızların da sakız...
misketleri bile can alıyor,
merhametleri,ateş olmuş yakıyor.
her insan güneştir özünde.
güneş kalabilmek te,
simsiyah bulut olabilmek te,
insanın kendi elinde.
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)