İnsan Şiiri - Muhsin Özalp

“Ahsen-i takvim”sin, şanın yücedir;
Neye dönüp baksan, el eyler sana...
Gönüller cihanda birer ecedir,
Saraylar, sâmânlar gel eyler sana...

Tatlıca yaklaşsan, taşlar gülerler;
Yanına çağırsan, koçlar melerler;
Dağlar da dilince ilgi dilerler,
Varını yoğunu kul eyler sana...

Amacın, aklınca Hâlik’i bilmek;
Görevin, doğayı imarla gülmek;
İlminden tanıyıp, Rabb’ine gelmek.
Rezzak nimetini bol eyler sana...

Bedenle aklın da özgürse eğer,
Evlatla dünyaya verilir değer.
Gönlümüz sevgili üstüne ağar,
Seçer sevdiğini, yol eyler sana...

Seversek ruhumuz taşar sel olur,
Baskıdan tiksinir, küser el olur,
Muhsinler kırılır, eser yel olur;
İbrişim halıyı çul eyler sana...