İnsan Şiiri - Nihat Tüzün

Bir İlahi nefesten, Yüce Ruh’tan üflenen,
El Hâkim’den iltifat “ En şerefli mahlûkat ”
Arz-ı imar üzere büyük görev yüklenen,
İkrâr ve inkar eden iki kutuplu hilkat.

EY İNSAN
İhtirama layıksın muhteremsin bilesin,
Aman şeytana uyup peşinden gitmeyesin

İNSAN
Kâinata sığmayan Kadir-i Zül-Celal’e,
Gönlünü konak edip Konuk’la şereflenen.
Yaratılmış içinde bir tek eren kemale,
Mevcudat arasında hepsinden önde gelen.

EY İNSAN
Ahsen-i takvim ile Allah’tan müzeyyensin,
Aman kendi kendini aşağı itmeyesin.

İNSAN
Dağların çekmediği ağır yükü alarak,
Mukaddes emaneti yüreğinde taşıyan,
Rahman'ın emrettiği mevziinde kalarak,
Her iki cihanında izzetiyle yaşayan.

EY İNSAN
El Kerim’den mükerrem en üstün seviyesin,
Aman nefse yem olup tükenip bitmeyesin

İNSAN
Âlemler Sultan’ının tenezzül buyurarak,
Muhatap kabul edip bir paye yüklediği.
Kendi kudret eliyle özenle dokuyarak,
Önünde melekleri secdeye geçirdiği.

EY İNSAN
Böyle kutlu bir değer verilmiş ki gülesin,
Aman haddini aşıp nankörlük etmeyesin