İnsan...
şafak vaktinde uyur
elinde çiçekleri
güneşe yaklaşıyor
buhardan elbisesi
söz diziminde
ekseni kesmeyen sancılarla
her merhaba bir elveda dostu
bir karış toprağın getirdikleri
bir karış karış toprağın götürdükleri
bu minval üzere yaşam
yüzlerde saklı gizli
ellerde aşikar
ışığın kırılması
doğa her zaman aşikardır. Aşinalık bundan, en değerli şey insan ve en değersiz şeyin tanımında insan. Bunu belirleyen insan, belirleten insan...
22.09.2006
Güverti
fahri fıratoğlu
Fahri FıratoğluKayıt Tarihi : 29.9.2006 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!